یک معمار واقعا چه کار می کند؟

.

.

.

من بارها این کلمات را در گوگل جستجو کرده ­ام و طبق معمول به یک متن مشخص رسیده­ ام که در تمام سایت­های فارسی زبان کپی شده ­اند و به صورت کلی به فعالیت های حرفه معماری پرداخته­ است، ولی هیچوقت به صورت جزیی مطلب خوبی در این باره به زبان فارسی پیدا نکردم، تا این که این پست را خواندم و برایم بسیار جالب و مفید بود. فکر کردم شاید برای دیگران هم جالب باشد تا بدانند که واقعا یک شاغل در حرفه معماری ممکن است به چه کاری مشغول باشد به همین خاطر تصمیم گرفتم تا آن مطلب را ترجمه و منتشر کنم البته این مطلب نوشته یک معمار اهل آمریکاست و ممکن است برای کشور ما کاملا صادق نباشد همچنین در این مطلب تعداد کمی از وظایف محوله به معماران با جزییات توضیح داده­ شده­اند و ممکن است کسی را پیدا کنید که حرفه­اش معماری باشد ولی کار دیگری (به غیر از موارد زیر) را انجام دهد. با همه این تفاسیر خواندن این مطلب خالی از لطف نیست:

 

"یک روز آلیس به چند راهی در جاده رسید و گربه­ای را روی درخت دید. او از گربه پرسید از کدام راه باید بروم؟ و پاسخ شنید که کجا می­خواهی بروی؟ آلیس جواب داد که نمی ­دانم! گربه گفت: پس مهم نیست از کدام مسیر بروی!"

-          آلیس در سرزمین عجایب نوشته لوییس کارول

 

 

 

 

 

 

قرنیز

یکی از نکاتی که من را مجذوب یک سیستم می کند این است که هر جزء در آن وظیفه ای منحصر به فرد بر دوش دارد و اگر آن جزء حذف شود آن سیستم به هدف نهایی خود نخواهد رسید. 

یکی از اجزای دوست داشتنی در ساختمان قرنیز است! شاید با نظر من موافق نباشید و فکر کنید من زیادی احساساتی شده ام و یا فکر کنید وقتی اجزای مهم تری مانند اسکلت یا کف سازی هستند دیگر چه کسی به قرنیز توجه می کند ولی همانطور که گفتم همین قرنیز کوچک وظیفه ای بر عهده دارد که بدون آن ساختمان به هدف نهایی خود نخواهد رسید. 

 

 

 

 

قرنیز نوﺍری ﺍز سنگ یا چوب یا پلاستیک و یا بتن و سیمان بوده که در پایین دیوﺍر و در امتداد ﺁن نصب می‌شود. قرنیز عموماً نسبت به دیوار برجسته بوده و مهمترین وظیفه قرنیز محافظت ﺍز نازک کاری دیوﺍر در برﺍبر صدمات ناشی ﺍز برخورد اسباب و اثاثیه و جلوگیری از نفوذ مستقیم رطوبت و آب از کف به دیوﺍر می‌باشد.

/ از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

بهداشت، ایمنی و محیط زیست

 

 

چند روزی می شد که مسئول ایمنی و بهداشت کارگاه جناب مهندس خیری مرتب به من می گفت که مهندس باید در دوره ایمنی شرکت کنی. و خب چون دوره ها معمولا وقت گیر هستند و حوصله سَر بَر هر بار به بهانه ای از خجالتش در می آمدم و راه خودم را می رفتم، تا این که یک روز بالاخره گفت مهندس امروز حتما بیا کانکس من برای دوره ایمنی، پرسیدم چقد طول می کشد گفت حدود نیم ساعت، خلاصه قبول کردم و رفتم. همین که نشستم چند برگ فرم شرکت در دوره ایمنی گذاشت روی میز و گفت تا شروع می کنیم این ها را امضا کن. من مشغول شدم به امضا کردن و جناب خیری شروع کرد به ارائه دوره ایمنی به بنده، در ادامه کلماتش رو واژه به واژه برای شما نقل می کنم:

مهندس خیری: "به نام خدا، دوره ایمنی رو شروع می کنیم، البته برای این دوره نیاز به ویدئو پروژکتور هست و از اونجایی که امکانات ما این جا کمه نمی تونیم اون طور که باید مطالب رو منتقل کنیم فقط مهندس حواست باشه توی کارگاه حتما از کفش و کلاه ایمنی استفاده کنی. "  

 

 

[سُـــــــکـــــــوت ]

 

من (در حالی که هنوز چند تا امضا از برگه ها باقی مونده بود سرم را بالا آوردم و پرسیدم): "همین؟!!"

مهندس خیری: "بله، فقط اون فرم ها رو امضا کن که برای بایگانی احتیاج داریم."

 

و نهایتاً بعد از گذراندن دوره ایمنی پنج دقیقه ای و امضا کردن چند برگه که در آن ها متعهد شده بودم که دوره ایمنی را گذرانده ام و ملزم هستم تمام موارد ایمنی در کارگاه را رعایت کنم و عواقب پیشامد های احتمالی بر عهده خودم است از کانکس جناب مهندس خیری خارج شدم.

 

پی نوشت: کلاه زردی که در عکس مشاهده می کنید هدیه ی زیباییست که از عزیزی گرفته ام و خیلی به آن علاقه دارم :)

به بهانه شغل جدید

سلام

بعد از چند وقت تنبلی تصمیم گرفتم تا دوباره نوشتن را شروع کنم. چند روزیست در پروژه­ ای کاملا حرفه ­ای مشغول شده­ ام، پروژه ایران مال.

 

 

در اینجا کارشناس معماری هستم و در دفتر فنی کارگاه فعالیت می کنم. بسته به نیاز هر کاری هم ممکن است انجام دهم، از طراحی معماری و تهیه نقشه های اجرایی و تهیه مجوزها گرفته تا هماهنگی برای کار کردن اکیپ های اجرایی. به نظر تجربه بسیار خوبی می آید. همکاران خوبی هم دارم و تا الان که نکته منفی ندیده ­ام.

احتمالا در آینده از تجربه هایم در اینجا بیشتر برایتان می نویسم.